Σκέψεις

Σκέψεις...

παράλογες, αυθαίρετες, απρόσκλητες...

παράσιτα

στου μυαλού μου τ' ανθόσπαρτα λιβάδια.

Ύπουλα ξεπροβάλλετε

πίσω από εικόνες και λόγια και συναισθήματα.

Μ' ένα τόξο κι ένα βέλος

στοχεύετε κάθε χαρά.

Τί πανοπλία να φορέσω στην ψυχή μου;

Ιδέες και σενάρια

και κατασκευασμένα ενδεχόμενα

κι ανυπόστατες εκδοχές.

Σκέψεις...

επισκέπτες κακόβουλοι

με ύποπτες διαθέσεις

κι επικίνδυνες συμβουλές,

υπονομευτές κάθε χαμόγελου,

άριστοι σκηνοθέτες δραμάτων.

Μα εγώ απόψε θα σας αγνοήσω...

σαν κέρινα ομοιώματα θα λιώσετε

κάτω από τη φλόγα μιας χαράς

που δεν αμφισβητείται,

κάτω απ' τον ήλιο μιας αγάπης

που δεν μπορεί να παραποιηθεί.

Δε θα φορέσω πανοπλία στην ψυχή μου.

Δεν τη χρειάζεται.

Θα τη βαφτίσω μόνο μέσα στο φως...

μες στο γλυκό, καλοσυνάτο φως

που φέρνει μαζί του

αυτό το φθινόπωρο.

Μαρία Γασπαράτου