Μια χαραμάδα.

Σα ν' άνοιξε μια χαραμάδα.
Μια τόση δα γραμμή.
Κάτι αχνοφαίνεται.
Ένα μικρό κομμάτι ουρανού,
σα γαλάζιο γατίσιο μάτι.
Ένα μικρό κομμάτι ήλιου,
σαν τη φλόγα αναμμένου σπίρτου.
Προσπαθώ να χωρέσω τα δάχτυλά μου.
Πρέπει ν' ανοίξω αυτή τη ρωγμή.
Είναι η μόνη έξοδος διαφυγής.
Κάτι τέτοιες ώρες θα'θελα να 'μουν μυρμήγκι.
Να τρυπώσω και τσακ... να βγω στον ήλιο.
Μου έλειψε η ζεστασιά του.
Μου έλειψε το φως.
Προσπαθώ, προσπαθώ, μάτωσαν τα δάχτυλά μου,
μα θα τα καταφέρω.
Πρέπει να βγω από δω.
Τελειώνει ο χρόνος.
Συννέφιασε.
Έρχεται μπόρα.
Βροντές τρυπούν τ' αυτιά μου.
Δε με νοιάζει τι με περιμένει έξω.
Μόνο να κάτσω λίγο κάτω απ' τη βροχή,
να ξεπλύνω τη ζωή μου.