Κανείς

Ήταν καλή όσο είχε να δώσει...

όσο κομμάτιαζε 

την άμοιρη ψυχή της

κι αδιάκοπα τη μοίραζε, 

τροφή σε αδηφάγα στόματα

και ακόρεστες καρδιές...

κι ήρθε και μάζεψε η ψυχή της...

ένα γυμνό απόμεινε κουβάρι 

ξεφτισμένο

που προσπαθεί τις νύχτες 

να υφάνει ένα όνειρο μικρό

για να ντυθεί.

Ήταν καλή όσο είχε να δώσει..

μα πια δεν έχει τίποτα

και δίπλα της κανείς...

Μαρία Γασπαράτου