Ενδεχόμενα

Καιρό τώρα με μανία ψηλαφώ

όλα τα επίμονα ενδεχόμενα.

Με πρόσωπα κρυμμένα

μονοπωλούν τα βράδια μου. 

Ανώνυμα θέλουν να μείνουν,

να μη τ' αναγνωρίσω,

μα το άρωμά τους σκόπιμα 

σκορπούν,

για να τ' ακολουθώ.

Άλλοτε θάλασσα αυγουστιάτικη 

μυρίζουν,

φρεσκοκομμένα φρούτα 

καλοκαιρινά

κι άγρια τριαντάφυλλα,

άλλοτε φθινοπωρινή βροχή, 

παλιό κονιάκ, 

χαρτιά καμμένα

και λιβάνι.

Κι ενώ επιμένουν να μου κρύβονται,

με ηχηρές σιωπές φωνάζουν,

τρόπο να βρω να τα ανακαλύψω.

Τα χέρια απλώνω και τ' αγγίζω...

κάποια με καίνε 

κι έντρομη απομακρύνομαι...

κάποια άλλα 

μια αίσθηση δροσιάς 

και τρυφερότητας 

στη διψασμένη μου ψυχή 

αφήνουν.

Κι όλη τη νύχτα 

ψάχνω το σχήμα τους να βρω...

να καταλάβω...

απάντηση να δώσω

σε βασανιστικά ερωτήματα

κι όλη τη νύχτα 

σ' αβεβαιότητες βουλιάζω

κι όλο σκοντάφτω 

στο τίποτα.

Μαρία Γασπαράτου