Βαρκούλα χρυσοχάλκινη

 Κι έπειτα από ένα απίστευτα

κουραστικό, 

γεμάτο απρόοπτα, ταξίδι 

έφτασε επιτέλους στη θάλασσα.

Κινδύνεψε πολλές φορές

σε κάποιο δρόμο πολυσύχναστο 

να πέσει,

σκόνη να γίνει κάτω απ' τα πόδια

βιαστικών περαστικών,

μέσα στα φτυάρια των οδοκαθαριστών

να γίνει άλλο ένα σκουπίδι

ή απλά πάνω στο χώμα το υγρό

να καταλήξει, 

λίπασμα για κάποιου δέντρου αειθαλές

τις πεινασμένες ρίζες

και να χαθεί, 

δίχως όπως πολύ λαχτάρησε,

να ταξιδέψει.

Μα ήταν ο άνεμος φίλος πιστός

κι εκεί που πόθησε να φτάσει

έφτασε...

κι έγινε μια βαρκούλα χρυσοχάλκινη,

το φυλλαράκι,

δίχως πανιά, δίχως κουπιά,

χωρίς κανέναν επιβάτη...

του ήταν αδιάφορο

κι ούτε νοιαζόταν, 

αν θα 'ταν το ταξίδι του 

μεγάλο ή μικρό..

αρκεί που άγγιξε έστω μια στιγμή

την ευτυχία...

αρκεί που έφτασε επιτέλους

στη θάλασσα.

Μαρία Γασπαράτου