Πατρίδα χάρτινη

 Για την ημέρα της ποίησης 21/3

Θ' αφήσω για την ποίηση να γράψουν οι ποιητές

με ρίμες και με μέτρο να κεντήσουν

κι εγώ μέσα στις λέξεις μου θ' ανάψω πυρκαγιές

που έπειτα άγια δάκρυα θα τις σβήσουν.

Θα γράψω για όσα μέσα μου αιώνια ασφυκτιούν

και ψάχνουν νά 'βρουν διέξοδο να φύγουν.

Σε μια πατρίδα χάρτινη το σπίτι τους να βρουν,

σ' όσους πονούν την πόρτα τους ν' ανοίγουν.

Θα είναι οι στίχοι μου κλειστά μπουμπούκια της ψυχής

που θα γυρεύουν φως να βρουν ν' ανθίσουν

κι αν στη ζεστή του την καρδιά δε τα δεχτεί κανείς,

μες στης σελίδας το ψυχρό λευκό θα σβήσουν.

Μαρία Γασπαράτου