Ταξίδια ατέρμονα στο πουθενά...
Σ' ένα παλιό λεωφορείο
όλης σου της ζωής οι αποσκευές
και οδηγός,
το κουρασμένο σου όνειρο
που άλλες δεν αντέχει διαδρομές
κι αφού για πάντα έχασε
τον αρχικό του προορισμό,
τα φρένα του έσπασε
και φόρα πήρε
για έναν άγριο γκρεμό,
εκεί...
στην τελευταία άκρη
της πιο θλιμμένης άνοιξης.
Μαρία Γασπαράτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου