Με μια ανάλαφρη και διάφανη ψυχή

 Στου χαρταετού μου την πολύχρωμη ουρά

θα δέσω ό,τι πίσω με κρατάει...

κι όταν ψηλά θα φτάσει

θα κόψω το σχοινί,

μαζί του όσα με βαραίνουν 

μακριά να φύγουν...να χαθούν...

κι έτσι ελεύθερη 

με μια ανάλαφρη και διάφανη ψυχή,

θα επιστρέψω 

στο κοριτσάκι εκείνο μέσα μου 

που κάθε τόσο 

με μια γλυκιά παραπονιάρικη φωνούλα 

με καλεί,

μα το απέφευγα

γιατί δεν άντεχα

τα παιδικά κι αθώα του να αντικρίσω

μάτια.

Μαρία Γασπαράτου