Του Αυγούστου
όταν έρθουνε στην πόρτα σου
τα θεία δώρα,
φρόντισε διάπλατα να την ανοίξεις...
μη φοβηθείς το φως του...
μη σου περάσει απ' το μυαλό
πως δεν τ' αξίζεις.
Μη και δειλιάσεις
στη βροχή των αστεριών του
και τις κρυφές σου ευχές
δεν ξεστομίσεις...
κι όταν βρεθείς
στους φωτεινούς του τόπους,
μη φανταστείς πως θα χαθείς
αν τα χρυσά τους μονοπάτια
σεργιανίσεις..
θα σε κρατάει από το χέρι η χαρά.
Κλείσε τα μάτια σου,
αφέσου στ' όνειρό σου...
Μην περιμένεις κάποιος άλλος
για όσα μέσα σου διψούν,
ν' αποφασίσει.
Κανείς, κανέναν Αύγουστο
δε σου χρωστά,
παρά μονάχα εσύ,
στον εαυτό σου.
Μαρία Γασπαράτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου