Ανείπωτες λέξεις

 Μέσα απ' τον πόνο 

γεννιούνται οι λέξεις.

Επώδυνη γέννα...

το πρώτο τους κλάμα ακούω 

σαν βγαίνουν στο φως,

μα ετούτο το κλάμα 

βαθιά στην ψυχή μου

ξυπνάει τη λύτρωση...

κι έπειτα όλα 

το δρόμο τους παίρνουν...

Λέξεις...ανείπωτες λέξεις...

σα νεογέννητα βρέφη

αθώα κι ανύποπτα,

για όσα θα έρθουν

και για όσα η μοίρα γι' αυτά,

στο αδράχτι της γνέθει.

Θα χαθούν; 

Θα σωθούν;

Δεν το ξέρω...

κανείς δεν το ξέρει...

αυτό που μονάχα έχω ανάγκη,

είναι απ' της ψυχής μου 

την απρόθυμη μήτρα,

να μπορέσουν να βγουν.

Μαρία Γασπαράτου