Ροζ συννεφάκια στη σειρά,
σαν τρένο για το πουθενά,
τα όνειρά μας...
στ' άστρα γυρεύουν μιαν ευχή,
όμως θα γίνουνε βροχή,
μες στην καρδιά μας.
Ροζ συννεφάκια εκεί ψηλά,
στου ανέφικτου την αγκαλιά,
ό,τι ποθούμε,
σ' ένα ταξίδι μακρινό,
ψάχνουν να βρουν προορισμό,
μα δεν θα βρούνε.
Μας ξεγελάσαν οι καιροί,
την άπειρή μας την ψυχή,
μας την προδώσαν
κι όσα μας τάξαν μια φορά,
στ' άγουρα χρόνια, τα γλυκά,
δε μας τα δώσαν..
Μαρία Γασπαράτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου