Ξημέρωμα Οκτώβρη

Σαν τον ανθό του λωτού, 

θ' ανοίξει η ψυχή μου,

ξημέρωμα Οκτώβρη...

Όλο το φως 

της φθινοπωρινής αυγής

θα εισχωρήσει μέσα μου

και ξαφνικά

του κόσμου αυτού του αδιάφορου,

τα ατάραχα νερά,

θα λαμπυρίσουν παράξενα...

αναταράξεις 

στον μαύρο βυθό τους

θ' αποκαλύψουν 

παλιούς θησαυρούς...

Είναι η κατάλληλη εποχή

για αφυπνίσεις...

Οκτώβριος της περισυλλογής

και των εκκαθαρίσεων,

των αποφάσεων 

και των ανατροπών,

Οκτώβριος του τέλους 

μα και της υποβόσκουσας αρχής...

Σαν τον ανθό του λωτού,

θ' ανοίξει η ψυχή μου,

πάνω απ' τα βρώμικα νερά...

να βρει ξανά 

όσα αγνά και ωραία χάθηκαν

στο διάβα των χρόνων.

Γιατί, πώς θες αλλιώς 

ν' αλλάξει αυτός ο κόσμος,

αν πρώτα η αλλαγή

δε γίνει μέσα μας;

Μαρία Γασπαράτου