"Τίποτα"

Όλα ξεκίνησαν θυμάμαι 

από ένα "τίποτα"...

μια απάντηση ανερμήνευτη...

κούφια σαν ξερός κορμός δέντρου,

άδειου από ζωή, 

που από τη μια στιγμή στην άλλη, 

με μιας αλήθειας 

το αναπόφευκτο αγέρι,

θα 'πεφτε.

Όλα ξεκίνησαν από ένα "τίποτα"

σε μια ερώτηση επικίνδυνη

κι από ένα βλέμμα καρφωμένο 

σε κάποιου παραθύρου βορινού

το τζάμι,

που πουθενά δεν κοίταγε

κι όμως ήταν γεμάτο

εικόνες ξένες.

Μέσα σ' αυτό το "τίποτα"

που ακούστηκε αδιάφορα

κι ενοχικά συνάμα, 

μέσα σ' αυτό το βλέμμα 

που απελπισμένα έψαχνε,

όσα την ώρα εκείνη 

ήταν αδύνατο να βρει,

ό,τι ως τότε ήταν δεδομένο,

χάθηκε.

Μαρία Γασπαράτου