Ατόφια αγάπη

Θα ήταν ίσως δυνατό κάποια Χριστούγεννα,

να γεννηθούν ξανά μαζί με το Θεό,

όσα από απάθεια η ανημποριά 

έχουμε αφήσει νεκρωμένα;

Άραγε θα ήταν μπορετό

να γίνει ανέλπιστα το θαύμα;

Να επιστρέψει η ανθρωπιά η αγνότητα

η αλήθεια;

Να γίνει η αγάπη απλά 

σε κάθε πράξη οδηγός

και όχι κίνητρα φθηνά 

να ελέγχουνε το νου και την καρδιά μας;

Έτσι με μιας ν' άλλαζε ο κόσμος,

να γέμιζαν χαρά οι ψυχές,

τα βλέμματα με καλοσύνη;

Πάλι ονειροβατώ... 

πάλι στα ροζ μου σύννεφα, 

τ' απίθανα ζητάω...

δεν είναι η πίστη ότι μου λείπει

μα ξέρω μέσα μου βαθιά 

πως θέλουνε δουλειά πολλή 

για να συμβούν

τόσο μεγάλα θαύματα.

Θέλει ο καθένας χωριστά κι όλοι μαζί

να προσπαθήσουμε.

Κι ίσως όταν αφήσουμε 

να πλημμυρίσει την καρδιά

ατόφια αγάπη,

να τα γιορτάσουμε όπως στ' αλήθεια αξίζουν,

κάποια Χριστούγεννα.

Μαρία Γασπαράτου