Δίχτυ ασφαλείας έγινες
κάτω απ' της ακροβασίας μου
το σαθρό σχοινί.
Σε μια αγκαλιά το ίδιο δυνατή
όσο και μεταξένια,
ανώδυνη είναι η πτώση μου
κάθε φορά
που σ' ένα βήμα μου ασταθές
παραπατάω.
Και δε φοβάμαι αλήθεια
όποτε ακούσια πέφτω
από συγκυρίες ατυχείς
κι αιφνίδιες περιστάσεις.
Κάποτε ναι...
ήταν για μένα εφιάλτης
το κενό
μα εσύ με τρόπο μαγικό,
δρόμο το έκανες
που με ακρίβεια μ' οδηγεί
και μ' ευκολία,
στην αγάπη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου