Μια μέρα ελεύθερη

Έφτασες...ο 12τος εσύ

και προσπαθείς χαρές να φέρεις

σε θλιμμένες ψυχές,

γέλια, τραγούδια 

πάνω σε άκαμπτες σιωπές,

φώτα πολύχρωμα σε γκρίζες μέρες,

στιγμές αγάπης δίχως αγκαλιές...

Πώς θες πάνω σ' ερείπια

λαμπρές στιγμές να στήσεις;

Δεν ξέρω αν θα μπορέσεις... 

Μα να...

Τώρα που όπως πάντα 

τελευταίος εσύ 

τον κύκλο κλείνεις,

πίσω σου ρίξε μια ματιά

στους μήνες 

στις βδομάδες 

στις ημέρες,

σβήσε με τις  βροχές σου 

όλα τα άσχημα, 

διώξε με τους βοριάδες σου μακριά

όσα πονάνε, 

με το πυκνό σου χιόνι

έλα και κάψε

του κόσμου τ' άδικα,

στην πιο ψυχρή σου νύχτα

το κακό να παγώσει,

να ξημερώσει επιτέλους

μια μέρα ελεύθερη.

Μαρία Γασπαράτου