Σε σένα αφιερωμένο

 
Τι θα 'μουν αν δεν ήσουν στη ζωή μου;

Ένα παράπονο σε χείλη παιδικά

μια τελευταία πριν τη δύση αντηλιά

χάρτινη βάρκα στην ατέλειωτη φυγή μου.

Τι θα 'μουν αν δε μ' έβρισκες ψυχή μου;

Ένα κοχύλι ξεβρασμένο στην ακτή

στάλα βροχής πάνω σε διψασμένη γη

κόκκος στην άμμο μιας απέραντης ερήμου.

Τι θα 'μουν αν δε σ' ένιωθα κοντά μου;

Μία γιορτή χωρίς χαρά χωρίς ευχές

χρόνος λειψός δίχως τις τρεις του εποχές

μόνο χειμώνας θα υπήρχε στην καρδιά μου.

Μα τώρα είμαι ρόδο ανθισμένο

λέξη αγάπης σε τραγούδι ερωτικό

όμορφη νότα σε χαρούμενο ρυθμό

ποίημα γλυκό σε σένα αφιερωμένο.

Μαρία Γασπαράτου