Ένα κλαδάκι ελπίδας

Μέρα λαμπρή ξημέρωσε...
βγήκε ένας ήλιος γελαστός
σαν πρόσωπο μωρού
που μόλις ένιωσε
στα χρυσαφένια του μαλλιά
του ουρανού πατέρα του το χάδι
κι είναι η μέρα γλυκιά
κι είναι παντού διάχυτη
μιά αιφνίδια αγάπη
σαν τρυφερή αποκάλυψη
σαν δώρο που άργησε
μα επιτέλους έφτασε
στα κουρασμένα χέρια
κάποιου που πρόσμενε καιρό
θλιμμένου παραλήπτη
γεμίζοντάς τον με χαρά.
Ανάσταση!
Σαν ρόδα κόκκινα άνθισαν
στης αυγής το κατώφλι
ουράνιες υποσχέσεις...
και να...κάποιο χελιδονάκι
στάθηκε να ξαποστάσει
πάνω στης εκκλησιάς
τον πέτρινο σταυρό
στο ράμφος του κρατώντας
ένα καταπράσινο κλαδάκι ελπίδας...

Μαρία Γασπαράτου