Κράτα με απόψε...

Κράτα με απόψε...
σα να 'ταν αύριο να με χάσεις...
σα να 'τανε το σώμα μου
να μη τ' αγγίξεις ποτέ ξανά...
Να δω στα μάτια σου
να καίγονται τ' ανείπωτα...
κι όσα μισώ
που είναι κρυμμένα στην ψυχή σου
στάχτη να γίνονται
απ' το φόβο
πως δεν πρόκειται άλλη φορά
να μ' αγκαλιάσεις...
Και να γινόμουν
έτσι απρόσμενα για σένανε
τα πάντα...
καμιά χαρά μακριά μου....
τίποτα...
Έτσι απόψε θα 'θελα
να με κρατήσεις...
έτσι αδιαπραγμάτευτα
να μου ανήκεις...
απόλυτα...παράλογα...
εγωιστικά...
κι άσε με το πρωί ν΄αναρωτιέμαι
μήπως το είδα στ' όνειρό μου...
Μη με ξυπνήσεις...
μονάχα κλείσε φεύγοντας
την πόρτα απαλά...

Μαρία Γασπαράτου