
που δεν ησυχάζει
κι εγώ ναυαγός
στα θολά της νερά.
στα θολά της νερά.
Παλεύω στα κύματα
κι η όψη μου μοιάζει
με γλάρο που έχει
σπασμένα φτερά.
Το πέλαγος μέσα σου
δεν έχει γαλήνη
κι εγώ προσπαθώ
σε μια ακτή να βρεθώ.
σε μια ακτή να βρεθώ.
Μα εκείνο σαν δαίμονας
κατάρες μου δίνει
σ' απάγκιο λιμάνι
ποτέ να μη βγω.
σ' απάγκιο λιμάνι
ποτέ να μη βγω.
Στη θάλασσα μέσα σου
παλεύω να ζήσω
κι εσύ πειρατής
κι εσύ πειρατής
στη δική μου ψυχή.
Μα τ' άγριο σου πέρασμα
μια μέρα θα σβήσω.
Θα βρω τη γαλήνη
σε ήρεμη γη.
Μαρία Γασπαράτου
Μα τ' άγριο σου πέρασμα
μια μέρα θα σβήσω.
Θα βρω τη γαλήνη
σε ήρεμη γη.
Μαρία Γασπαράτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου