Αλλάζω πορεία

 Μπερδεμένο το κουβάρι

που ξετυλίγω στο διάβα μου!
Τα δάχτυλά μου μάτωσαν
να λύνουν κόμπους...
τα χέρια μου κουράστηκαν
να ενώνουν κομμένα νήματα.
Κι είναι μακρύς ο δρόμος
κι είναι άγνωστο το τέρμα του
κι είναι ο φόβος αβάσταχτος...να μη χαθώ.
Μα φτάνει...
Ποιος επιτέλους όρισε
τούτη την άθλια διαδρομή;
Ακούω από μακριά 

κυμάτων παφλασμό.
Πετώ τα ξεφτισμένα μου σχοινιά.
Με χέρια ελεύθερα 

και δίχως φόβο πια
αλλάζω πορεία...

Μαρία Γασπαράτου