Τι να σου κάνουνε κι οι Κυριακές...
μικρές κι ανέτοιμες...
χαμένες κάτω απ' τον όγκο
των αβάσταχτων ονείρων μας.
"Θα τη συνθλίψουμε κι αυτή την Κυριακή"
σου είπα...
"κι αύριο πάλι
θα μαζεύουμε τ' απομεινάρια της.
Πως δεν προλάβαμε θα πούμε,
που γι' άλλη μια φορά
τα όμορφα και τα απλά δεν ζήσαμε.
Κι εκείνο το τριαντάφυλλο
που άνθισε στον κήπο μας
αμύριστο θα μείνει.
Θα τη συνθλίψουμε κι αυτή την Κυριακή"
σου είπα.
Αλλά εσύ δεν άκουγες.
Έβγαλες το μεγάλο χάρτη
και τον άπλωσες στο πάτωμα.
"Ένα καράβι λείπει μόνο" είπες...
"ένα καράβι... και φύγαμε".
Κι η Κυριακή μας έσβηνε
κι εμείς μέναμε πίσω
ακόμα μια φορά
αταξίδευτοι.
Μαρία Γασπαράτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου