Πόσο μου λείπεις

Μια αίσθηση περίεργη έχω απόψε

πως είσαι εδώ,

λες κι ο αέρας σ' έφερε ο ανοιξιάτικος

απ' το ανοιχτό παράθυρο,

μια στάση σύντομη απλά να κάνεις

απ' το αέναο ταξίδι σου,

να ξαποστάσεις,

ν' αφήσεις πάλι ένα σημάδι σου.

Κάθε χρονιά η άνοιξη 

με κάποιο τρόπο μαγικό σε φέρνει.

Μέσα στην ανθισμένη ανάσα του ο Μάης

δικά σου ευωδιαστά μηνύματα μου φέρνει,

κάθε φορά

μια γιορτινή και μελαγχολική συνάμα Κυριακή.

Την τρυφερή σου αύρα νιώθω γύρω μου

και παραδίνομαι

στο γνώριμο συναίσθημα, 

της δίχως όρια

λυτρωτικής σου αγάπης,

βουλιάζω σ' ένα ροζ αφράτο όνειρο,

μέσα του χάνομαι

και πάντοτε ξεχνάω να σου πω πριν φύγεις,

πόσο μου λείπεις.

Μαρία Γασπαράτου