Όταν ηρέμησε ο καιρός

Πόσο λιγόστεψαν τα πρόθυμα χέρια, 

τα λόγια αγάπης, 

της συμπάθειας τα βλέμματα

που άφθονα ήταν

τις μέρες της θλίψης...

Όταν ηρέμησε ο καιρός

και βγήκε ο ήλιος μετά τη μπόρα

όταν ένα μικρό καλοκαιράκι

δώρο της μοίρας  

φως στη ζωή σου έφερε

και μια απροσδόκητη πέρα για πέρα 

ζεστασιά,

μόνη σχεδόν και έκπληκτη

έψαχνες να 'βρεις αγκαλιά

στα ίδια χέρια,

στα ίδια χείλη τα χαμόγελα,

την καλοσύνη στα ίδια βλέμματα.

Μάταια όμως...

Τι τα θες; 

Τότε αποκαλύπτονται οι άνθρωποι...

τότε στ' αλήθεια μετριούνται οι φίλοι...

όχι στη λύπη τόσο,

όσο στη χαρά.

Μαρία Γασπαράτου