Κάθε ωραία αυταπάτη

Αυτό που έμαθα καλά από παλιά

είναι να εκπαιδεύω τη ματιά μου

να εισχωρεί στις σκληρές επιφάνειες

να σχίζει τις παραπλανητικές συσκευασίες

να τρυπάει τις άκαμπτες επενδύσεις

να διεισδύει στα αδιαφανή περιτυλίγματα

των ανθρώπων...
είναι ευλογία και κατάρα μαζί...

γιατί πονάει κάποιες φορές

ν' ανακαλύπτεις μέσα σε λέξεις 

λέξεις που δεν λέγονται

πίσω από βλέμματα
βλέμματα που δεν φαίνονται 

κάτω από αθώα τάχα αγγίγματα
χτυπήματα που κρύβονται...

πονάει πολύ κάποιες φορές
έστω κι αν είναι τελικά σωτήριο
να εισβάλει σαν οδοστρωτήρας η αλήθεια

κι απότομα κάτω απ' το βάρος της 

κάθε ωραία αυταπάτη να συνθλίβεται...

Μαρία Γασπαράτου