
φτιαγμένο
να μπαίνω μέσα του απαλά
και να βουλιάζω
κι όταν μ' αφήνεις να γίνομαι
βροχή...
κι εσύ να γίνεσαι λουλούδι
διψασμένο
τα πέταλά σου και τα φύλα
να χορεύουν
με της αγάπης μου τις διάφανες σταγόνες...
με τη ζωή...
ν' αποζητάς το μεταξένιο άγγιγμά μου
να ξεδιψάς
να χαίρεσαι
να ομορφαίνεις
να λαχταράς με την ψυχή μου ν' ανταμώνεις
κάθε στιγμή...
Μαρία Γασπαράτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου