Ένα μπουκέτο στίχους

Θα σε βρω ξανά
μες στις παλιές φωτογραφίες
στις ανεξίτηλες από το χρόνο αναμνήσεις
στα όρια του ανύπαρκτου
και του υπαρκτού
σε λέξεις σου παλιές
που σαν καμπάνες αναστάσιμες
ηχούν από μακριά
και μέσα τους καρποφορεί ακόμα η αγάπη
σε λεπτομέρειες μικρές
που μείνανε στη μνήμη μου αναλλοίωτες
στις αποχρώσεις μες στο βλέμμα σου
της πίκρας μα και της χαράς
σε απλές σου καθημερινές κινήσεις
στο γάργαρο γέλιο σου
και στη σκιά μέσα στα μάτια σου
κάποιας που δεν μπορούσες να παλέψεις
μοναξιάς...
θα σε βρω ξανά...
στο όνειρό μου που θα ρθείς
τα ξημερώματα...
κάτι να σου χαρίσω θέλω...
ένα μπουκέτο στίχους έστω...
της ψυχής...

Μαρία Γασπαράτου