
πάνω απ' τη γυναίκα...
κι όλα παραμερίζονται
κι όλα καλύπτονται
απ' την υπέρτατη αγάπη
που δε γνωρίζει εγωισμούς,
ούτε και όρια,
που συγχωρεί τα πάντα,
που μόνο της σκοπό έχει την προσφορά
κι είναι αυτονόητη
κάθε πράξη αυταπάρνησης,
που οι άλλοι θα την πουν "θυσία"...
Κι η μάνα που είναι πάνω απ' τη γυναίκα,
ούτε λουλούδια, ούτε δώρα δεν χρειάζεται...
δεν είναι αυτά που έχει ανάγκη...
μόνο ένα βλέμμα αναγνώρισης,
μια αγκαλιά,
δυο λόγια αγάπης,
μια μέρα καθημερινή,
μια οποιαδήποτε εποχή,
να νιώθει πάντα
κι όχι μονάχα κάθε Μάη, πως αξίζει
και πως για ό,τι περισσότερο
κι απ' τη ζωή της αγαπά,
σημαίνει κάτι...
Μαρία Γασπαράτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου