Μια ψεύτικη χαρά

Άναψαν πάλι φώτα αστραφτερά, 

χριστουγεννιάτικα στολίδια 

και λαμπάκια και γιρλάντες, παντού,

έτοιμα να σε πνίξουν.

Δέντρα τεράστια σε πλατείες, 

βοσκοί και μάγοι και δώρα

κι ο μικρός Χριστός στη φάτνη Του,

που Αγάπη φέρνει, 

αλλά κανείς δεν παίρνει,

από πιστούς και άπιστους

απλώς φωτογραφίζεται.

Στο internet ολημερίς

προβάλλεται ξεδιάντροπα,

μια ψεύτικη χαρά...

Γραφεία ταξιδίων επιμένουν 

πως πρέπει να προλάβεις

αυτή την προσφορά..

Χριστούγεννα να κάνεις

σε ειδυλλιακά, λευκά τοπία...

Να κλείσεις πρέπει γρήγορα τραπέζι

σε κάποιο ρεστοράν, 

μην το αμελήσεις, δε θα βρεις 

τη νύχτα της γιορτής...

την ίδια ώρα που άνθρωποι

εδώ και μήνες βρίσκονται 

σε λίστα αναμονής,

για ένα χειρουργείο...

Κι είναι κι αυτή η αναιδής, 

η εξοργιστικά επίμονη φωνή

που απ' όλα γύρω βγαίνει

και πάει να σε τρελάνει:

"Πρέπει να χαίρεσαι...

πρέπει να χαίρεσαι...πρέπει να χαίρεσαι..."

Να φύγεις θέλεις...

να κρυφτείς...

τίποτα να μη βλέπεις...

η έστω απλά να κοιμηθείς 

και να ξυπνήσεις 

τον Φλεβάρη.

Μαρία Γασπαράτου