
η καληνύχτα αγάπη μου...
εκείνη που γλυκά
τα χείλη σου προφέρουν...
την αγκαλιάζει η φωνή σου
σαν αρχάγγελος...
και δυό απαλά...
λευκά φτερά
στη διψασμένη μου ψυχή
τη μεταφέρουν...
Κι ενώ μια λέξη είναι...
απλή...
μικρή...συνηθισμένη...
σα μαγικό τραγούδι
μέσα στη νύχτα ακούγεται
που στον παράδεισο με ταξιδεύει...
Κι εγώ...
που έτσι με συνήθισες
δε γίνεται αλλιώς
να φανταστώ το βράδυ...
δίχως φιλί...
δίχως την καληνύχτα σου...
φεύγει η μαγεία...
μένει μονάχα το σκοτάδι...
Μαρία Γασπαράτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου