Κατερίνα (Αφιέρωμα στα ονόματα)

Φόρεσε ο Νοέμβρης πάλι

τη χρυσή του φορεσιά

και τα φύλλα που χορεύουν

στου ανέμου την αγκάλη, 

ποιηματάκια μουρμουρίζουν

εύθυμα και γιορτινά

και η φύση όλη για σένα

τα καλά της έχει βάλει.

Τ' όνομά σου Κατερίνα

σαν τραγούδι αντηχεί

κι είναι κάθε συλλαβή του

μια παραδεισένια νότα

κι οι καμπάνες που χτυπάνε

γιορτινά απ' το πρωί,

στη χαρά ζητούν ν' ανοίξεις

της καρδούλας σου την πόρτα.

"Χρόνια σου πολλά" σου λένε,

μ' αγκαλιές και με φιλιά,

"χρόνια ευλογημένα να ΄χεις

με αγάπη κεντημένα

και γριούλα όταν γίνεις

με κατάλευκα μαλλιά,

τη ζωή σου σαν θυμάσαι,

να γελάς ευτυχισμένα"

Μαρία Γασπαράτου