Μια αγκαλιά είναι ο Ιούνης,
μια αγκαλιά ζεστή,
που μέσα της
γεννιούνται όνειρα,
χτίζουν φωλιές οι γλάροι,
με αρμυρά φιλιά τα κύματα
αφήνουν τη δροσιά τους
στο ακρογιάλι,
δρόμους χαράς ο ήλιος ζωγραφίζει,
κοιμάται η θλίψη,
ξυπνά το καλοκαίρι.
Μια αγκαλιά
που μέσα της γεννιούνται θαύματα.
Κι όπως ανοίγει διάπλατα,
θαρρείς κι ανοίγονται
φτερούγες τρυφερές,
κάποιου ολόχρυσου αγγέλου,
που ξέφυγε
απ' τον λαμπερό ουρανό
του Παραδείσου.
Κι όπως μάνας γλυκιάς,
την αγκαλιά θυμίζει,
μοιάζει κι εμένα να με προσκαλεί,
βαθιά της να χωθώ
και να κουρνιάσω,
στο χρυσαφένιο φως της
να βαφτίσω το αύριο
και μέσα του
σαν ηλιοτρόπιο ν' ανθίσω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου