Αργήσαμε...

 Βλέπεις, 

δεν ήταν κατάλληλη η ώρα

γι' αλήθειες...

μα είχαν κιόλας πιάσει φωτιά 

της αντοχής μας τα ξερόκλαδα...

προσάναμμα οι αναβολές 

κι οι αναθεωρήσεις,

η δειλία 

κι ο εγκληματικός συμβιβασμός.

Σ' ένα τοπίο φλεγόμενο,

φιγούρες τραγικές,

τ' αφήσαμε όλα παρανάλωμα 

να γίνουν

κι έπειτα μέσα στις στάχτες

και στ' αποκαϊδια,

με μια απερίγραπτη ανοησία,

ψάχναμε

παλιά κομμάτια ζωής 

διασωθέντα...

Μάταια...

βλέπεις, 

ποτέ δεν ήταν κατάλληλη η ώρα

γι' αλήθειες

κι αργήσαμε...

Μαρία Γασπαράτου