Να 'ναι η σελίδα μου ιπτάμενο καράβι,
ναύτες οι λέξεις μου, τα κόμματα πανιά,
γλυκά, για πέλαγα ουράνια να σαλπάρει,
πάνω απ' τ' ανθρώπινα κι απ' ό,τι με πονά.
Το μπλε στυλό μου να διευθύνει τους ανέμους
σαν το μαέστρο που τις νότες οδηγεί,
να ελευθερώνει στεναγμούς παγιδευμένους,
στις σκόρπιες σκέψεις μου να δίνει συνοχή.
Να ταξιδεύει το λευκό μου καραβάκι
σαν συννεφάκι στον απέραντο ουρανό,
ψάχνοντας νά βρει τη δικιά του την Ιθάκη,
με καπετάνιο της καρδιάς μου τον παλμό.
Κι όταν τελειώσει αυτή η παράξενη πορεία,
τ' άσπρο καράβι μου λιμάνι όταν βρει,
θα ρίξει άγκυρα η στερνή μου η τελεία,
σε μιας ψυχής τη χρυσαφένια ακτογραμμή.
Μαρία Γασπαράτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου