Ήρθαν για να σε πείσουν
πως είναι ουρανός,
το τσιμεντένιο σου ταβάνι...
πως είναι ωραία η θέα
απ' το μικρό παράθυρό σου...
κι όταν λυπάσαι
που το βλέμμα σου σκοντάφτει
πάνω σε όγκους συμπαγείς,
ρομαντικό σε είπανε κι ονειροπόλο.
Ήρθαν για να σε πείσουν
πως τα όνειρα πληγώνουν...
πως τους ορίζοντες
που κάποτε λαχτάρησες,
να φτάσεις δεν μπορείς..
ότι οι φράχτες
που όρθωσαν στο δρόμο σου
είναι για το καλό σου.
Δεν ήρθαν τάχα για να πάρουν
μα μόνο για να δώσουν.
Μα εσύ αμφιβάλλεις...
μες στον καθρέφτη σου μετράς
αδίστακτων καιρών σημάδια...
ψάχνεις μέσα στα μάτια σου να βρεις
κάποιας αντίστασης τη σπίθα
απ' τα παλιά σου αθώα χρόνια
μα σου την κλέψανε κι αυτή.
Ήρθαν για να σε πείσουν
πως αυτό είναι ζωή...
Μην τους πιστέψεις.
Μαρία Γασπαράτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου