"Θα με προσέχω" είπες
"από δω και στο εξής...
θα βρω μες στην ψυχή μου
λίγο χώρο και για μένα...
για κείνα τα δικά μου
τα παραμελημένα,
της ζωής μου τα ανένταχτα".
Κι έψαχνες, έψαχνες
κι οι τόποι όλοι μέσα σου
κατειλημμένοι.
Στην ίδια σου τη γη εξόριστη
γύρευες στέγη,
κάποια γωνιά φιλόξενη,
ό,τι λαχτάρησες μα έδιωξες,
να το χωρέσει
κι ας ήξερες πως δε θα βρεις...
"Θα με προσέχω" είπες
"από δω και στο εξής..."
Συνήθισες έτσι κι αλλιώς
να λες στον εαυτό σου ψέματα.
Την πόρτα κλείδωσες
και έγειρες να κοιμηθείς.
Ίσως μέσα στα όνειρα
και τα δικά σου όνειρα
να βρουν μια θέση.
Μαρία Γασπαράτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου