Οκτώβρης

Ακούω κιόλας 

τα πατήματα του Οκτώβρη

πάνω στα νικημένα φύλλα 

που κείτονται στο χώμα..

Πολεμιστής με λάβαρα στα χέρια 

χρυσοκόκκινα 

καβάλα σ' έναν άνεμο ανατροπών... 

έτσι θέλω να τον φαντάζομαι...

πως έρχεται να διορθώσει 

τ' ανορθόγραφα 

τα χαλασμένα να πετάξει

να κάψει μες στις πορφυρές του φλόγες

τ' αρρωστημένα και τα στάσιμα

κι έπειτα με μια του δυνατή βροχή

το χώμα το στεγνό να ξεδιψάσει,

ελπίδες να σπείρει στη γη βαθιά

να μην μπορέσει 

του επερχόμενου χειμώνα η παγωνιά 

να τις αγγίξει

να βρουν τόπο ζεστό

και γόνιμη αγκαλιά

ν' ανθίσουν την άνοιξη.

Μαρία Γασπαράτου