Απόφαση

Απλώθηκε στον ουρανό το φως του Αποσπερίτη

χόρευε βαλς η θάλασσα μ' ένα τρελό νοτιά

και στο γραφείο σκεφτική άναψε η Νεφερτίτη
που μου 'χες φέρει κάποτε από μέρη εξωτικά.

Σημάδεψα με τη ματιά το μακρινό καράβι

ίσως εδώ να 'ρχότανε να σ' έφερνε μαζί

ενώ η νύχτα άρχιζε το πέπλο της να ράβει

με μια στιλπνή εβένινη μεταξωτή κλωστή.

Κουράστηκα να καρτερώ...έφυγε το καράβι

κι ένα φεγγάρι υψώθηκε βαθύ πορτοκαλί

ενώ ο φάρος μάταια συνέχιζε ν' ανάβει

και με χρυσές ριπές φωτός να με πυροβολεί.

Σηκώθηκα και νευρικά άνοιξα το συρτάρι

κάποια φωτογραφία μας που ήμαστε μαζί

στη θάλασσα την έριξα το κύμα να την πάρει

γαλήνη να βρει η καρδιά κι απάγκιο η ψυχή.

Απόφαση οριστική πήρα μες στο σκοτάδι
της Αλεξάνδρειας έσπασα τη γυάλινη κυρά
αυτά που σε θυμίζανε τα πέταξα στον Άδη
και η ζωή ξανάρχισε να μου χαμογελά.

Μαρία Γασπαράτου