Ωραίο που είναι το φεγγάρι απόψε!
Αγέρωχο μες στην αρχή της χάσης του...
σαν καρδιά που νοιάζεται
ό,τι έχει μέσα της να το χαρίσει,
ν' απλώσει γύρω της το ιερό της φως,
στης προσφοράς της την απόφαση δοσμένη,
σίγουρη μες στη γενναία της αυταπάρνηση.
Πόσες καρδιές αλήθεια σαν φεγγάρια
που τάχτηκαν μόνο να δίνουν
δίχως να περιμένουν κάτι,
ξοδεύονται
σε ανικανοποίητους ουρανούς...
Ωραίο που είναι το φεγγάρι απόψε!
Με την δική σου την καρδιά πώς μοιάζει,
που όλο αδειάζει, όλο αδειάζει
κι εκεί που λες
πως τίποτ' άλλο πια δεν έχει,
γεμίζει πάλι απ' την αρχή.
Μαρία Γασπαράτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου