Ο φετινός χειμώνας

 Απ' αυτόν το χειμώνα

θα κρατήσω μονάχα
μια απαλή χιονονιφάδα
που σαν λευκό ανθάκι
στα μαλλιά μου σκάλωσε.
Δυο τρεις σταγόνες θα κρατήσω,
στο πρόσωπό μου
σα χάδι που έπεσαν

κάποιο απόγευμα,
δραπέτες,
από έναν ουρανό βουρκωμένο,
που αρνήθηκε 

πεισματικά να κλάψει

κι από τον άνεμο
μόνο μια τρυφερή πνοή θα κρατήσω,
κάπως δειλά που ανασήκωσε
τις άκρες του φορέματός μου
και μ' έκανε
σε μια στιγμή ανέμελη
λιγάκι να χαμογελάσω.
Τίποτε άλλο...
Παρεκτός ίσως
ενός ξένοιαστου σπουργιτιού
το πέταγμα,
που μου μετέφερε απροσδόκητα
μια ανεπαίσθητη υποψία ελευθερίας.
Αυτά μονάχα θα κρατήσω...
και θα αφήσω έτσι να περάσει
ο φετινός χειμώνας...

ήρεμα, απλά, αθόρυβα,
περίπου αδιάφορα,
σχεδόν ανώδυνα.

Μαρία Γασπαράτου