Κι αν μια φορά σ' αγάπησα
με της τρελής μου πρώτης νιότης
την ορμή,
με όλες του έρωτα
τις απερίγραπτες υπερβολές,
με το απόλυτο να κυβερνά
το νου και την ψυχή μου,
με την αδιανόητη ευκολία
που τα χείλη
πρόφεραν λέξεις φωτιές
σαν το "ποτέ" και το "για πάντα",
τώρα που ο θόρυβος έχει κοπάσει,
χαμήλωσαν τα φώτα της γιορτής
και πια μπορώ και βλέπω καθαρά
αυτά που κάποτε δεν μ' άφηνε να δω
του έρωτα η κόκκινη ομίχλη,
μακριά από εξιδανικεύσεις κι ουτοπίες,
χίλιες και μια φορές ακόμα σ' αγαπώ
για την αλήθεια σου...
Μαρία Γασπαράτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου