Άλλος ένας Σεπτέμβρης,
άλλο ένα φθινόπωρο
δρόμους ανοίγει,
χρυσά μονοπάτια,
γλυκές μου υπόσχεται διαδρομές
μέσα από κόκκινες μηλιές
κι άσπρα κυκλάμινα,
χρυσάνθεμα πορτοκαλιά
και ροζ γεράνια.
Θα ταξιδέψω μαγικά
το χέρι σου κρατώντας πάντα
μέχρι το τελευταίο φύλ
λο αργά
λο αργά
να πέσει
μέχρι να μου γνέψει "αντίο"
μελαγχολικά ο Νοέμβρης...
Δε θα λυπηθώ...
ξέρω...πλάι σου πάλι θα με βρει
του χειμώνα η πρώτη αυγή
να κάνω όνειρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου