Ουράνιο τόξο και χαραυγή

Άσε με κάπου να ζω κρυμμένη
μες στην καρδιά σου.
Μες στα σκοτάδια του μυαλού σου
να γίνω φως.
Μια ηλιαχτίδα που θα φωτίζει
τη συννεφιά σου.
Ένα αστεράκι στο βραδινό σου
τον ουρανό.

Ένα παράθυρο ανοιχτό
στη φυλακή σου.
Ένα λουλούδι μες στης ψυχής σου
την ερημιά.
Ένα τραγούδι να χρωματίζω
την ακοή σου.
Στη σκλαβωμένη σου ελπίδα
η λευτεριά.

Ας γίνω φέτος των Χριστουγέννων
εγώ το δώρο.
Να σε ξυπνήσω γλυκά με ύμνους
και προσευχές.
Να πλημμυρίσω από αγάπη
όλο το χώρο
και των αγγέλων να τραγουδάνε
ζεστές φωνές.

Άσε με μέσα στα όνειρά σου
να σ' ανταμώσω.
Γλυκιά καμπάνα, χαρά να φέρω
μες στη σιωπή.
Τη θλίψη μέσα από το βλέμμα σου
να την ξηλώσω.

Να 'μαι για σένα ουράνιο τόξο

και χαραυγή.

Μαρία Γασπαράτου