Ας σωπάσουμε τώρα.
Όλα γύρω, θλίψη σταλάζουν...
είναι αρκετό, της χλόης το θρόισμα,
μοιρολόι να γίνει
κι είναι αρκετή της αυγής η δροσιά,
στων απριλιάτικων ρόδων τα πέταλα,
να γίνει δάκρυ,
πάνω στης γης τα στεγνά μάγουλα
πικρά να κυλήσει.
Οι καμπάνες πένθιμα ηχούν...
κάθε χτύπος, καρφί,
που μπήγεται αργά,
πάνω στου κόσμου
τη σκληρή αναλγησία.
Ο χρόνος τώρα βαριά προχωρά...
σπρώχνει με κόπο
προς το ιερό τέλος,
του καιρού τους παλιούς λεπτοδείκτες.
Σώπασε μόνο κι άκουσε
τον θρήνο του ουρανού...
ασ' την ψυχή σου να νιώσει τον πόνο,
να διαβεί τη φριχτή διαδρομή
απ' τον Γολγοθά ως τη Σταύρωση,
πέρα απ' τ' ανθρώπινα,
να ενωθεί με το Θείο
κι έτοιμη πια,
το θαύμα να νιώσει κι αυτή,
της Ανάστασης.
Μαρία Γασπαράτου
Ευλογημένη Μεγάλη Εβδομάδα να έχουμε!!!
Καλή Ανάσταση!!!
Καλό Πάσχα σε όλους!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου