Χαρταετοί

Πάνω στων δέντρων τα κλαδιά, 

πάνω στα σύρματα,

πάνω στις στέγες των σπιτιών,

κάτω στο χώμα,

χάρτινα σώματα μισά, 

κομματιασμένα,

άμοιροι, ανύποπτοι χαρταετοί,

ρομαντικοί κι ονειροπόλοι,

στη λογική ανυπότακτοι,

χωρίς ελπίδα επαναστάτες,

κινήσατε κι εσείς για ένα ταξίδι

μακρινό,

σαν τα πουλιά 

να σχίσετε τους ουρανούς,

ψηλά να πάτε,

έστω κι αν κάποιος, 

σας κρατούσε το σχοινί,

μοιραίοι και καταδικασμένοι..

πώς σας λυπάμαι...

Όμως δεν ξέρω... 

ίσως ν' αξίζει κάποτε

πάνω από κάθε τι ρηχό,

φθηνό και λερωμένο, να πετάξεις

κι ας χαθείς..

Κι ίσως ποιος ξέρει,

να φυσήξει δυνατά κάποια στιγμή 

ένας αέρας λυτρωτής

κι έτσι απρόσμενα να βρεις

ένα αγνό, αμόλυντο τοπίο,

έναν πραγματικά ελεύθερο 

ουρανό.

Μαρία Γασπαράτου

Χρόνια πολλά!

Καλή Σαρακοστή!