Πέρασε η μέρα

Πέρασε η μέρα

όπως τα τρένα περνούν

και χάνονται 

πίσω απ' τους λόφους...

όπως τα διαβατάρικα πουλιά

που βιαστικά πετούν, 

αλλού να πάνε.

Ένα φτερούγισμα ο χρόνος...

ένα γοργό ανοιγοκλείσιμο ματιών..

Μια αίσθηση...

αυτό μονάχα μένει...

γλυκιά κάποιες φορές

κι άλλες φορές πικρή.

Πέρασε η μέρα...

Μπαλόνι που έσκασε

στα χέρια ανύποπτου παιδιού

προτού να το χαρεί... 

σαν πυροτέχνημα ανεπιτυχές

που μόνο θόρυβο έκανε

χωρίς να εκραγεί.

Σκοτάδι πάλι άφησε

στο σκοτεινό ουρανό μου...

Δε με θυμήθηκες...

Μαρία Γασπαράτου