Κόκκινα τριαντάφυλλα,
στης νύχτας την εβένινη έρημο...
τα χέρια απλώνω...
ποθώ να τ' αγγίξω,
αψηφώντας
τα αιχμηρά τους αγκάθια.
Κόκκινα τριαντάφυλλα
στο μαύρο της νύχτας,
του χθες οι αναμνήσεις...
απόκοσμη ομορφιά,
στη σιωπή.
Το άρωμά τους μεθά τις αισθήσεις...
η καρδιά σαν μικρή πεταλούδα
τα φτερά της χτυπά...
απ΄ το στήθος μου, λες,
προσπαθεί να ξεφύγει...
των κόκκινων ρόδων το νέκταρ
διψά να γευτεί.
Κόκκινα τριαντάφυλλα
στ' αυγουστιάτικο βράδυ...
μπουμπούκια κλειστά, οι αναμνήσεις,
που ανοίξαν,...
βελούδο κι αγκάθι,
μέλι και αίμα,
ευωδιά και πληγή...
Αναμνήσεις με άρωμα κοκκίνου τριαντάφυλλου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναμνήσεις από αγκάθια σουβλερά, κόκκινων τριαντάφυλλων!
Υπέροχοι στίχοι,μοιάζουν με ευωδιαστά κόκκινα τριαντάφυλλα!
Αναμνήσεις με άρωμα κόκκινου Τριανταφύλλου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχουν κάπου ..και οι αναμνήσεις από αγκάθια τριαντάφυλλων!
Υπέροχοι οι στίχοι σου! Μοιάζουν με κόκκινα πανέμορφα τριαντάφυλλα!