Κάθε φορά
που υποφέρει ένα παιδί,
κάθε φορά που κάποιος
το σκοτώνει,
κάθε φορά
που όσοι βλέπουν να 'ρχεται
μέσα απ' τη βία, το κακό,
αδιαφορούν,
κλείνουν τ' αυτιά,
τα χείλη και τα μάτια,
στον κόσμο αυτόν τον άθλιο,
η νύχτα μεγαλώνει...
Φοβάμαι, Θεέ μου,
πως θα έρθει κάποτε η στιγμή,
που ο ήλιος δε θα ξαναβγεί
και πια πως δε θα ξημερώσει...
Μαρία Γασπαράτου
Στον μικρό Άγγελο που τόσο απάνθρωπα βασανίστηκε
κι έχασε τελικά τη μάχη για τη ζωή.
Ας αναπαυτεί η αγνή ψυχούλα του στην πιο τρυφερή αγκαλιά του Παραδείσου.
Κι όσοι γνωρίζουν και δε μιλούν, όταν δίπλα τους ουρλιάζει η βία,
συνένοχοι είναι τελικά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου