Δεν είσαι μόνη

Δεν κρύβεται αυτή η μελανιά,

όσο κι αν βάλεις μεϊκάπ,

όσο κι αν ρίξεις τα μαλλιά μπροστά,

στο ωραίο πρόσωπό σου...

δεν κρύβεται αυτή η μελανιά...

Μπρος στον καθρέφτη

το είδωλό σου ξένο.

Μέσα στα μάτια σου, 

αυτό που βλέπεις 

και πονάει πιο πολύ

κι απ' την απόγνωση

κι απ' την οργή

κι από το φόβο,

είναι μια άδικη που αισθάνεσαι 

ντροπή,

γι αυτή σου την ανείπωτη ανοχή,

γι  αυτόν τον δίχως λογική 

συμβιβασμό 

και για την εγκληματική 

αδράνειά σου.

Μην ψάχνεις τρόπο να καλύψεις 

άλλη μία μελανιά.

Ψάξε τη λύτρωση να βρεις.

Κι αν νιώθεις ότι πια έπιασες πάτο,

ένα σου νεύμα περιμένει η ζωή,

ψηλά να σε σηκώσει.

Υπάρχουν τρόποι.

Δεν είσαι μόνη.

Φτάνει ν' αρχίσεις,

όσο αξίζει ν' αγαπάς,

τον εαυτό σου.

Μαρία Γασπαράτου