Ξημερωμα

Όταν τα φώτα έσβησαν,

όταν η αυλαία έπεσε,

όταν η σιωπή κατέλαβε

τα τελευταία οχυρά,

όταν η ερημιά εδραιώθηκε 

στα κρυφά μονοπάτια,

μια ρωγμή άνοιξε...

Ένα αμυδρό φως έδιωξε τις σκιές.

Τα φαντάσματα έτρεξαν, φύγαν μακριά μου.

Οι στοιχειωμένοι πύργοι ελευθερώθηκαν.

Οι ιππότες πήραν ξανά τα ξίφη,

έτοιμοι να υπερασπιστούν όσα κινδύνεψαν

να χαθούν άδικα.

Κάποια μικρά, αδύναμα λουλούδια,

σήκωσαν τα πέταλά τους κοιτάζοντας το Θεό.

Είχε αρχίσει να ξημερώνει...